29 marca 2020 19:54 | Aktualności
Temat kompleksowy: Wiosenne powroty
Temat dnia: Jajko i jego tajemnice
Cele:
- zachęcanie do samodzielnych doświadczeń i wyciągania wniosków,
- zapoznanie z właściwościami jajka,
- rozwijanie słuchu fonematycznego,
- rozpoznawanie i nazywanie małych liter i wielkich liter,
- poznawanie i stosowanie różnych technik plastycznych.
 
1. Wprowadzenie do tematu.
Obrazki przedstawiające zwierzęta, które wykluły się z jajka, np. kura, bocian, pingwin, wąż, wróbel. Dzieci oglądają obrazki przedstawiające zwierzęta, które wykluły się z jajka.
Pytamy: Co łączy zwierzęta przedstawione na obrazkach?
Jeśli dzieci nie potrafią odpowiedzieć na pytanie, informuje, że wszystkie te zwierzęta wykluły się z jajka.
Porównywanie jajek: surowego i ugotowanego. Opisywanie budowy. 
(Surowe jajko, sól, łyżka, woda, woda w dzbanku)
Dzieci badają zachowanie jajka surowego w wodzie po dodaniu do niej soli. (Najpierw dzieci wlewają do słoika trochę wody, wkładają jajko, potem dosypują stopniowo około 10 łyżek soli, uzupełniają wodę, wlewając ją ostrożnie, po ściankach naczynia, i obserwują, co się dzieje).
CIEKAWOSTKA:
Największym jajem u zwierząt lądowych jest jajo strusia czerwonoskórego. Może ważyć nieco ponad około 1,6 kg. Mieści się w nim około 25 jaj kurzych, a skorupa jest o 10 razy grubsza. Ugotowanie go na twardo zajmuje od 45 minut do około 2 godzin. Jednym z najmniejszych jaj ptasich jest jako koliberka hawańskiego.
2. Odkrywanie litery j: małej, wielkiej, drukowanej, pisanej.
Zagadka I. Fabiszewskiej.
Gdy skorupka pęknie, pisklę się wykluje.
Ale najpierw w gnieździe ptak je wysiaduje.
(jajko)
Dzieci dzielą słowo jajka na głoski. Liczą, ile jest w słowie sylab, a ile głosek. Wymieniają kolejno wszystkie głoski. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę „j” słychać na początku, na końcu oraz w środku słowa.
Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie jajka – rozsuwają kartoniki i wymawiają głośno sylaby. Następnie układają tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie; wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.
Rodzic wymawia, głoskując, imię dziewczynki: J-o-l-a. Informuje, że Jola jest koleżanką Olka z przedszkola. Wspólnie z nim chciałaby obserwować bocianie gniazdo. Dzieci dokonują syntezy i wymawiają słowo głośno. Następnie samodzielnie dzielą słowo Jola na sylaby oraz na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.
3. Zabawa Bociany – reagowanie odpowiednim ruchem na tempo wolne lub szybkie.
Dzieci zajmują dowolne miejsce w pokoju. Na sygnał: ciche klaśnięcie, dzieci wyciągają ręce na boki. Poruszają nimi powoli i mówią w wolnym tempie: kle kle, naśladują lot bocianów. Na sygnał: szybkie klaśnięcie, dzieci maszerują w dowolnych kierunkach. Ręce wyciągają przed siebie i naśladują ruchy bocianich dziobów, równocześnie wypowiadając sylaby kle, kle, kle.
KARTY PRACY, cz.4 str. 40, 41